Zakaz wstępu do Sejmu dla dziecięcych reporterów. O co poszło?
Do tej pory niektórzy młodzi pasjonaci dziennikarstwa mieli okazję wejść do Sejmu i z bliska obserwować, jak wygląda praca polityków. Jedną z takich osób była 12-letnia dziewczynka, która prowadzi swój kanał w internecie i nagrywa rozmowy z posłami. Jej materiały zdobyły dużą popularność, a ona sama stała się rozpoznawalna w sieci.
Teraz jednak takie sytuacje nie będą już możliwe. Wprowadzono nowe przepisy, które mówią, że karty wstępu do Sejmu mogą otrzymywać tylko osoby pełnoletnie, czyli takie, które ukończyły 18 lat.
Dlaczego wprowadzono ten zakaz?
Oficjalnie chodzi o doprecyzowanie zasad bezpieczeństwa i organizacji pracy dziennikarzy. W praktyce jednak zmiana została wprowadzona po tym, jak w mediach zrobiło się głośno o aktywności młodej reporterki.
Jej obecność w Sejmie budziła mieszane reakcje. Część osób była pod wrażeniem jej odwagi i profesjonalizmu, inni uważali, że polityka to nie jest miejsce dla dziecka. Dyskusja przeniosła się też do internetu i szkół, a cała sprawa zyskała ogromny rozgłos.
Co to oznacza dla młodych pasjonatów dziennikarstwa?
W praktyce nowe przepisy zamykają drzwi do Sejmu wszystkim dzieciom i nastolatkom, którzy chcieliby poznać świat mediów od środka. Nie oznacza to jednak, że młodzi ludzie nie mogą rozwijać swoich pasji! Wręcz przeciwnie — internet daje mnóstwo możliwości: można tworzyć podcasty, kręcić materiały wideo, rozmawiać z ciekawymi ludźmi czy prowadzić szkolne gazetki.
Rodzice, którzy widzą w swoich dzieciach zapał do dziennikarstwa, mogą pomóc im rozwijać tę pasję w bezpieczny sposób — pod opieką dorosłych i z dala od ostrych, politycznych emocji.
Polityka to nie miejsce dla dzieci?
To pytanie, które powraca przy każdej podobnej sytuacji. Dzieci są ciekawe świata i często interesują się tym, co dzieje się wokół, również polityką. To naturalne. Ważne jednak, by pamiętać, że dziecko nie powinno być wciągane w konflikty dorosłych ani stawać się narzędziem w publicznych sporach. Rozmowy o świecie, prawach, czy sprawiedliwości są potrzebne, ale najlepiej prowadzić je w sposób dostosowany do wieku, spokojnie i bez presji.
Ta sytuacja pokazuje, jak cienka bywa granica między wspieraniem dziecięcych talentów a narażaniem dziecka na stres i hejt. Jeśli nasze dzieci chcą działać w sieci, nagrywać filmy czy komentować rzeczywistość, to świetnie! Warto jednak rozmawiać o tym, co można pokazywać, jak reagować na krytykę i gdzie kończy się zabawa, a zaczyna odpowiedzialność.
