Góry z dziećmi cz. 2 – szlaki w Bieszczadach, na które można iść z dziećmi w każdym wieku

O Bieszczadach można powiedzieć niemal wszystko. Mimo że z roku na rok są coraz bardziej popularne, a w sezonie prózno szukać wolnych miejsc noclegowych, wciąż są dzikie i mają w sobie coś magicznego, co przyciąga ludzi. Kto raz tam pojechał, już na zawsze nosi w sercu niepowtarzalny krajobraz i wyjątkowy klimat tego miejsca.

Chodzenie po górach z dziećmi (Bieszczady)

Infrastruktura turystyczna jest tam zupełnie inna, nieco bardziej wymagająca. Wybierając się w Bieszczady z dziećmi trzeba się liczyć z nieco trudniejszym dostępem do szlaków, niż na przykład w Tatrach (o tatrzańskich szlakach odpowiednich dla dzieci pisaliśmy tutaj >>). Wciąż jednak są miejsca, gdzie można wybrać się z wózkiem, a jeśli nosidła lub chusty nie są Wam obce, to bez problemu uda się Wam zobaczyć bieszczadzkie perełki.

Łopienka

Choć spacer do Łopienki ciężko nazwać chodzeniem po górach, to jest to wycieczka, na którą warto się wybrać. Trasa rozpoczyna się na parkingu przy drodze między miejscowościami Polanki i Buk, skąd wiedze asfaltowa droga. W późniejszych odcinkach teren będzie bardziej nierówny, ale poradzą sobie na nim zarówno wózki jak i małe nóżki. Po drodze czekają Was piękne widoki i typowe bieszczadzkie krajobrazy. Cel wędrówki to wieś, w której możecie zobaczyć murowaną cerkiew. Idąc z dziećmi pokonanie tej trasy w jedną stronę powinno Wam zająć około godzinę czasu.

Cudowne źródełko w Zwierzyniu

Kiedyś cel pielgrzymek, dziś cel wycieczek turystycznych. Jeżeli chcecie się tam wybrać z dziećmi, to możliwe to będzie w wariancie Myczkowce – Zwierzyń. UWAGA! Nie pomylić z Myczkowem, ten szlak bowiem ma prawie 10 km długości. Przejście wskazanego odcinka w jedną stronę powinno Wam zająć mniej niż godzinę (z dziećmi), a po drodze możecie podziwiać wijący się San. Trasa jest odpowiednia dla wózków.

Jeżeli marzycie o tym, by z dziećmi zobaczyć słynne połoniny, jest to możliwe, jednak nie dla każdego. Branie wózka na te trasy jest niewskazane. Dzieci w wieku 4-5 lat powinny sobie poradzić, jeśli zdarza Wam się z nimi sporo spacerować. W przypadku dzieci poniżej 3. roku życia trzeba się zaopatrzyć w nosidło lub chustę. Wskazane przez nas warianty tras w sezonie są pełne turystów, ponieważ są najpopularniejsze i najkrótsze. Przed wyprawą zalecamy dokładne sprawdzenie informacji na temat dostępności szlaków.

Połonina Wetlińska

Najkrótszy szlak na Połoninę Wetlińską wiedzie z Przełęczy Wyżnej. Bez problemu znajdziecie w nawigacji parking przy przełęczy i już po drugiej stronie ulicy rozpoczyna się szlak. Przez 1,4 kilometra będziecie się poruszać żółtym szlakiem, który później zmieni się na czerwony – główny. Czeka was tutaj leśny teren, z licznymi kamieniami i korzeniami, jest to jednak najłatwiejsza i najkrótsza z dróg. Po pewnym czasie wyjdziecie poza linię drzew i zacznie się łagodna dróżka, która ciągnie się kilometrami przez połoninę. Ile z jej długości zechcecie przejść i o jakie punkty zahaczyć – to już zależy od Was i możliwości Waszych dzieci. Dorosły człowiek powinien pokonać tę trasę w 1 godzinę i 15 minut. Z dziećmi? Trzeba liczyć nawet 2 godziny.

Połonina Caryńska

Najkrótszy szlak na Połoninę Caryńską wiedzie z Przełęczy Wyżniańskiej i ma około 5 kilometrów. Podobnie jak w przypadku wędrówki na połoninę Wetlińską, także i tutaj znajduje się dogodny parking na samym początku szlaku – tym razem zielonego. Na początku czekają Was dwa strome wzniesienia, nie są one jednak bardzo długie. Na niektórych fragmentach w lesie zrobione są schody. Szybko udaje się minąć linię lasu i zobaczyć ten niepowtarzalny widok. Czas przejścia dla dorosłego człowieka to ponad 2 godziny, z dziećmi może to być nawet 3 godziny.