Otwarcie nowego placu zabaw w Czerninie na Dolnym Śląsku miało być radosnym wydarzeniem dla dzieci i ich rodzin. Zamiast tego, wywołało ogólnopolską dyskusję. Powód? Podczas uroczystości najmłodsi uczestnicy wznosili toast kieliszkami przypominającymi te do szampana.

Nagrania i zdjęcia z wydarzenia szybko obiegły internet, a część rodziców zwróciła uwagę na to, że taki gest może być nieodpowiedni. Sprawą zainteresował się Rzecznik Praw Dziecka, do którego wpłynęły już dwa pisma — jedno od zaniepokojonych rodziców, drugie od dyrekcji szkoły.

– Sytuacja, w której wykonywane są gesty mogące nasuwać związek z konsumpcją alkoholu wśród dzieci, wymaga dogłębnego zbadania – mówi Paulina Nowosielska, przedstawicielka biura Rzecznika Praw Dziecka.

Rzecznik zapowiedział wydanie zaleceń dla szkoły dotyczących organizacji przyszłych wydarzeń. Sprawę ma też zbadać dolnośląskie kuratorium oświaty, które potwierdziło zamiar przeprowadzenia kontroli.

Władze gminy: „To był napój bezalkoholowy”

Samorząd tłumaczy, że dzieci nie piły alkoholu. – To był napój gazowany, często wykorzystywany podczas szkolnych i rodzinnych uroczystości – zapewnia Piotr Iskra, zastępca burmistrza Góry. Dodaje jednak, że gdyby to on decydował o formie świętowania, nie byłoby tam kieliszków szampana, nawet z oranżadą:

– Taki gest może rzeczywiście budzić dwuznaczne skojarzenia.

Psycholożka: dzieci uczą się przez naśladowanie

– Gdyby to było jednorazowe zdarzenie, dzieci mogłyby potraktować je jako dziwny pomysł dorosłych. Problem jest jednak głębszy – mówi dr Aleksandra Piotrowska, psycholożka dziecięca w rozmowie z Gazetą Wrocławską. Ekspertka podkreśla, że dzieci obserwują dorosłych i uczą się, że świętowanie zawsze łączy się z toastem i alkoholem.

– Podawanie dzieciom oranżady w kieliszkach to wprowadzanie w dorosły rytuał. Z czasem zawartość kieliszka może się zmienić. To sposób na utrwalanie kultury picia, choć wcale tego nie chcemy – dodaje.

Psycholożka radzi, by zamiast toastów szukać innych form świętowania – wspólnego tańca, śpiewu czy po prostu gromkiego „hurra!”.