Logo 4FUN KIDS
REKLAMA
DomDzieciŚwięta
14 marca 2024 by Anna Migacz 0 Comments

Wielkanoc – tradycje w Polsce i na świecie

Wielkanocne zwyczaje są związane z wiosną, a właśnie wtedy obchodzimy święto Zmartwychwstania Pańskiego. Sianie rzeżuchy, sadzenie żonkili i kolorowy wystrój w domach przypominają nam, że przyroda budzi się do życia. Mamy bardzo oryginalne polskie tradycje wielkanocne, ale warto poznać też inne. Jak wygląda Wielkanoc dla dzieci w Polsce, czym różni się od tej w innych krajach? Sprawdźcie.

Polskie zwyczaje na Wielkanoc

  • Pisanki, czyli ozdobione jaja od wieków są symbolem Świąt Wielkanocnych. Królują na wielkanocnych stołach i w koszyczkach wśród poświęconych pokarmów. Sposobów wykonania pisanek jest mnóstwo, od naturalnych i tradycyjnych, po nowoczesne z użyciem akcesoriów, które kupimy w sklepach. Dzieci mogą ozdabiać pisanki przy pomocy farbek, pisaków, koszulek czy kolorowego papieru.
    Naturalne pisanki? Zróbmy je z dziećmi w domu >>
  • Święcenie pokarmów w Wielką Sobotę. Do koszyczka wkładamy baranka – symbol zwycięstwa życia nad śmiercią, jajko – znak odradzającego się życia, chleb – ciało Chrystusa, kiełbasę i wędlinę – symbol dostatku, zdrowia i płodności, wodę – znak przygotowania do nowego życia, sól – symbol oczyszczenia, ciasto – metafora umiejętności i doskonałości, chrzan – znak siły fizycznej i krzepy.
  • Szukanie wielkanocnego zajączka. Chociaż zwyczaj ten w zasadzie przywędrował z Niemiec, od wielu lat jest powszechny w Wielkopolsce oraz na Śląsku. Po wielkanocnym śniadaniu domownicy szukają ukrytych wcześniej przez zajączka niespodzianek – upominków, słodyczy, czekoladowych jajek. Jest to doskonała zabawa dla całej rodziny, a szczególnie wzbudza zachwyt u najmłodszych.
  • Śmigus dyngus, czyli lany poniedziałek. Dawniej oblana wodą dziewczyna miała zagwarantowane powodzenie, a nawet rychły ślub. Polewanie wodą symbolizowało oczyszczenie z brudu, chorób i grzechu. Dziś polewamy się wodą dla czystej zabawy i podtrzymania tradycji.

Zwyczaje wielkanocne w innych krajach

Finlandia

W Niedzielę Palmową (Finlandia Wschodnia) i w Wielką Sobotę (Finlandia Zachodnia) dzieci przebierają się za czarownice, pukają do drzwi sąsiada i rzucają na niego czar. Czarownice wielkanocne chcą życzyć zdrowego i szczęśliwego roku. W zamian za dekoracyjną gałązkę oczekują upominku w postaci pisanki, czekolady czy monety. Miotła, wiązka gałązek z wierzby i ozdobne pióra to stały element każdego przebrania. Im straszniejszy kostium, tym lepiej.

Haux (Francja) – gigantyczny omlet dla całego miasta

W Haux, mieście na południu Francji, co roku w Wielkanocny Poniedziałek na głównym placu miasta, serwowany jest gigantyczny omlet zrobiony z ponad 4500 jaj, który zjada nawet 1000 osób.

Korfu (Grecja)

Wielką Sobotę odbywa się na Korfu tradycyjne „rzucanie garnkami”. Ludzie rzucają z okien gliniane naczynia i miski, które rozbijają się na ulicy. Niektórzy mówią, że zwyczaj ten wywodzi się od wenecjan, którzy w Nowy Rok wyrzucali stare rzeczy. Inni uważają, że wyrzucanie garnków wita wiosnę i symbolizuje nowe uprawy, które zostaną zebrane do nowych naczyń.

Verges (Hiszpania)

W Wielki Czwartek w średniowiecznym mieście Verges w Hiszpanii organizuje się tradycyjny „dansa de la mort”, czyli „taniec śmierci”. Ludzie ubierają kostiumy szkieletów i paradują ulicami. Procesję zamykają szkielety niosące pudła z popiołem. Makabryczny taniec rozpoczyna się o północy i trwa trzy godziny.

Waszyngton (USA)

Od ponad 130 lat na południowym trawniku Białego Domu odbywa się „Easter Egg Roll”, czyli wielkanocne toczenie jajek. Główną atrakcją jest turlanie pisanki drewnianą łyżką.

Jak widać, na całym świecie znajdziemy oryginalne zwyczaje, niespotykane w innych krajach. Nasze tradycje także są wyjątkowe i warto je kultywować. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie, by zainspirować się przykładami zza granicy i zrobić w tym roku coś oryginalnego.

Read More
DomDzieciWychowanie
29 maja 2023 by Anna Migacz 0 Comments

Rodzeństwo — czy różnica wieku ma wpływ na relacje pomiędzy dziećmi?

Pojawienie się na świecie drugiego dziecka zmienia życie całej rodziny. Przy trzecim podobno bywa łatwiej 😉. Być może największy wpływ ma na starsze dziecko, które do tej pory było jedynakiem. Starszak poznaje emocje, których dotąd nie doświadczył, nagle w domu ktoś inny pochłania najwięcej uwagi rodziców. Jak na relacje wpływa różnica wieku między dziećmi?

Jedynak czy rodzeństwo? Co jest lepsze dla dziecka? >>

  •  Różnica wieku do 3 lat

Dzieciom, których różnica wieku nie przekracza 3 lat, łatwiej jest się komunikować. Starszak zazwyczaj bez problemu akceptuje informacje o bracie lub siostrze, chociaż bywają trudne przypadki. Dzieci wspólnie poznają świat i razem uczestniczą w nowych wyzwaniach. Trudniej natomiast jest rodzicom, bo opieka nad dwójką maluchów to znacznie więcej obowiązków- przewijanie, karmienie, zabawianie. Między dziećmi często pojawia się zazdrość o uwagę rodzica, jednocześnie chcą tę samą zabawkę, rywalizują o czas spędzony z rodzicami, a gdy jedno zaczyna płakać, drugie je naśladuje. Znacznie lepiej za to dogadują się w późniejszych latach, gdy ich zainteresowania i pasje są podobne.

  • Różnica wieku 3-5 lat

Gdy starsze dziecko ma ponad 3 lata, ciąża mamy to dla niego wielka niewiadoma, jest ciekawe, jak rodzeństwo się znalazło w brzuszku i nie może się doczekać, kiedy wreszcie je zobaczy. Czasami jednak pojawia się także strach i niepewność — czy mama nadal będzie mnie kochała, czy wciąż poświęci mi tyle uwagi i troski? To prawdziwy rollercoaster emocji. Gdy już pojawi się noworodek, często starsze rodzeństwo jest zachwycone, chce pomagać i okazuje czułość maleństwu (choć to oczywiście nie jest reguła!). Niestety, gdy starszak zauważy, że rodzice poświęcają więcej czasu na opiekę nad niemowlakiem, może być zazdrosny i smutny, co powoduje wybuchy złości. Dlatego ważne jest, by rozdzielić czas na oboje dzieci, by żadne z nich nie czuło się pominięte. Pamiętajmy, że 3-latek to wciąż bardzo małe dziecko i potrzebuje uwagi oraz troski.

Rodziny patchworkowe – co to? >>

  • Rożnica wieku przekraczająca 10 lat

Dzieci starsze, nastolatki często reagują na dwa sposoby- część z nich ze stoickim spokojem przyjmuje wiadomość o ciąży, są wsparciem dla rodziców, ale niektóre z nich nie chcą pogodzić się, z tym że w ich życiu ma nastąpić taka zmiana, nie akceptują jej i są złe na rodziców. Takie dziecko przez bardzo długi czas było jedynakiem i nawet pojawienie się maleństwa nie zmieni pewnych zachowań, typowych dla jedynaka. Tak duża różnica wieku to przepaść pomiędzy rodzeństwem. Trudno o wspólne zabawy i tematy, a zajmowanie się noworodkiem, nie jest zapewne szczytem marzeń dorastającej latorośli. Najważniejsze, by nie obarczać starszych dzieci obowiązkami, które są związane z pielęgnacją i opieką nad młodszym dzieckiem, chyba że same wykazują chęci. 

Na relacje pomiędzy rodzeństwem ma wpływ wiele czynników takich jak płeć, różnica wieku czy charaktery dzieci. Starajmy się, by wychowywały się w atmosferze miłości i akceptacji, wtedy znacznie łatwiej uniknąć rywalizacji, która jest główną przyczyną sporów pomiędzy rodzeństwem. Nie ma idealnej różnicy wieku pomiędzy dziećmi, każdy wiek to pewne trudności i pewne ułatwienia, ale ucząc dzieci komunikacji pomiędzy sobą, pomożemy im nawiązać wspaniałą więź i porozumienie na całe życie.

Read More
DzieciFinanseInteresujące
11 kwietnia 2023 by Anna Migacz 0 Comments

Pierwsza Komunia — ile “wypada” dać? Pieniądze od chrzestnych i gości

Maj to tradycyjnie miesiąc Pierwszych Komunii. Jest to niewątpliwie bardzo ważne wydarzenie o wymiarze duchowym, ale dla wielu kwestia prezentu pozostaje niemniej ważna. Znalezienie idealnego upominku na komunię jest niesamowicie trudne. Co lub ile dać dziecku z tej okazji? Czy ma znaczenie stopień pokrewieństwa oraz zasobność portfela gości? Postaramy się podpowiedzieć, jednak są to tylko ogólne wskazówki. Zdajemy sobie sprawę z tego, jak wielkie są oczekiwania związane z tym dniem, czasem jednak trzeba się zastanowić, co jest tak naprawdę najważniejsze — kwota, czy może obecność i wspólne przeżywanie tego dnia.

Ile dać pieniędzy do koperty na Komunię?

Ile powinniśmy dać pieniędzy, lub wydać na prezent komunijny? Tak naprawdę tyle, ile uważamy za stosowne oraz na ile nas stać. Należy wziąć pod uwagę, że zbyt duża kwota, może spowodować zakłopotanie hojnością. Najprościej podpytać rodziców o to, co dziecko chciałoby dostać lub na co samo odkłada pieniądze.

Przeciętne kwoty
Często z okazji Komunii rodzice chrzestni dają dziecku około 500 – 600 złotych w prezencie, ale nie brakuje takich, którzy do koperty wkładają sumę czterocyfrową (1000-2000 złotych). Bliska rodzina — kwoty rzędu 300-400 złotych lub więcej, dalsza rodzina i znajomi najczęściej wręczają po 100-200 złotych. Średnio więc na prezent komunijny Polacy przeznaczają 300 – 500 złotych.  Tylko niewielka ilość ludzi deklaruje, że na Komunię daje do koperty powyżej 1000 złotych (nie licząc chrzestnych).

Co kupić dziecku na Komunię?

Dewocjonalia, biżuteria

Dewocjonalia szczególnie dobrze sprawdzają się jako prezent na Komunię. Będą pamiątką na całe życie, wybór jest ogromny, a ceny różnorodne.

Wiele osób decyduje się na łańcuszki z Matką Boską czy krzyż z Jezusem. Popularnym prezentem dla dziewczynek są srebrne lub złote kolczyki oraz naszyjniki. W sklepach jubilerskich dostaniemy również obrazki ze Świętymi, na których możemy wygrawerować dedykację.

Książki

Pięknie wydana i oprawiona książka to ponadczasowy prezent dla każdego. Jeżeli dziecko lubi czytać, może ucieszyć się z jakiejś serii książek dla dzieci w wydaniu premium (na przykład: Harry Potter, Mikołajek, coś od Tolkiena, Percy Jackson). Jeżeli natomiast fascynuje się zwierzętami, podróżami lub budowlami — wybierzcie piękny album z fotografiami. Znakomitym prezentem będzie również Biblia z dedykacją.

Prezenty

Dość często na liście prezentów znajdują się również sprzęty sportowe: rower, hulajnoga, deskorolka, a także zegarek z grawerem na pamiątkę. Wybierajcie coś, co wiąże się z pasją dziecka — gry komputerowe, planszowe, a może fotografia?

Rolki czy wrotki — co lepsze dla dziecka? >> 

Przy wyborze prezentu starajmy się pamiętać, że Komunia to przede wszystkim wydarzenie duchowe — czasami zapominamy o tym, zbyt wielką wagę przywiązując do kwestii materialnych.

Read More
DzieciInteresująceWychowanie
19 kwietnia 2021 by Anna Migacz 0 Comments

Jak wspierać wyobraźnię dziecka

Wyobraźnia to zdolność kreowania nowych obrazów. Wykraczanie umysłem poza to, co już poznaliśmy i szukanie nowych doświadczeń. Wyobraźnia działa bez przerwy, dzięki czemu możemy przewidzieć, co wydarzy się za chwile. To nie tylko fantazjowanie o bohaterach poznanych w książkach czy udawanie, że podłoga to lawa, ale także analizowanie i przetwarzanie zdarzeń, by wyciągnąć z nich wnioski.

Dzieci do drugiego roku życia nie potrafią wyobrazić sobie czegokolwiek, zdolność tą nabywają wraz z rozwojem mózgu i jego funkcji poznawczych. Prawdziwy rozkwit dziecięcej wyobraźni przypada pomiędzy 3. a 5. rokiem życia i to właśnie wtedy dziecko projektuje w głowie najwięcej obrazów, o których tak chętnie opowiada. Wspierając dziecięcą wyobraźnię dbamy o rozwój jego intelektu i ułatwiamy naukę nowych umiejętności.

Jak wspierać wyobraźnię dziecka?

Odgrywanie ról
Bawcie się w teatr, dziecko w przedstawieniu ma możliwość zmienić się w postać, która go fascynuje i inspiruje. To świetne ćwiczenie dla mózgu. Możemy je nauczyć w ten sposób, jak zachować się, gdy nagle wybuchnie pożar albo gdy trzeba wezwać pomoc udając policjanta czy strażaka.

Rysuj, nie kopiuj
Zaproponuj rysunki abstrakcyjne, które nie przedstawiają nic znanego nam dotychczas. Pozwala to rozbudzić kreatywność, a opowiadanie o nich to doskonała okazja do rozwoju wyobraźni. To, co my, dorośli, postrzegamy jako zwykły kwadrat, dla dziecka może być statkiem kosmicznym lub zamkiem królewny.

Opowiadajcie zmyślone historyjki
Bajki, które opowiadacie sobie nawzajem to cudowna, rozwojowa zabawa. Dzięki temu dziecko uczy się tworzyć nowe sytuacje i postaci.

Fantazjujcie odpowiadając na pytania: co by było gdyby…
Gdyby słoń miał ogon zamiast trąby albo żyrafa nie miałaby tak długiej szyi? To pozwoli dziecku poznać scenariusze nowych wydarzeń. Łatwiej zrozumieć dlaczego zachodzą w naturze różne zjawiska, gdy są opowiadane w zabawie, a nie tylko przeczytane w książkach.

Baw się w szalone zabawy
Możecie udawać, ze łóżko to okręt piracki, a podłoga wzburzony ocean. Dzieci uwielbiają takie zabawy, które pozwalają w nieograniczony sposób korzystać z wyobraźni.

Zabawy, które wspierają wyobraźnię dziecka, są korzystne i przyjemne zarówno dla dziecka, jak i rodziców. Pozwala to na zbudowanie silnej więzi, przecież takie sekretne zabawy, z bohaterami znanymi tylko wam, to prawdziwy przywilej. Czas poświęcony dziecku nigdy nie jest czasem zmarnowanym, ponieważ zawsze uczy nas nowych rzeczy – o sobie i o dziecku.

Read More
DzieciInteresująceOpieka
16 kwietnia 2021 by Anna Migacz 0 Comments

14-latka w drugiej ciąży, jak potoczyło się życie Darii?

Daria to doświadczone przez los dziecko, które przedwcześnie musiało stać się dorosłą. Rodzinny dom jest na jej utrzymaniu, matka choruje na zaawansowaną chorobę nowotworową, ojciec jest alkoholikiem. Dziewczyna opiekuje się córką Emi, a także dwójką rodzeństwa. Spotyka się też z niesamowitym internetowym hejtem. Gdy media przestały zabiegać o jej obecność, nikt nie zainteresował się losami młodej matki. Nie znalazły się żadne organizacje gotowe wspierać dziewczynę w nowej sytuacji.

Daria przyznaje, że jest jej ciężko:

Gdybyście tylko wiedzieli, co naprawdę dzieje się w moim życiu... Jestem okropnie zmęczona, ponieważ w rodzinie tylko ja zarabiam. Do tego cały czas siedzę z Emi. Wszyscy uwielbiają oceniać kogoś, nawet nie wiedząc, co się z tym człowiekiem dzieje.

Jej historią żyły media na całym świecie w 2020 roku. Gdy zaszła w pierwszą ciążę ludzie rozprawiali nad tym, czy 13-letnie dziecko jest wystarczająco dojrzałe, by zapewnić opiekę noworodkowi. Najbardziej zadziwiająca była informacja, że ojcem jest 10-letni Wania. Para wstawiała wspólne zdjęcia na Instagramie, wystąpiła w kilku programach telewizyjnych, zapewniając o ich miłości. Próbowała przekonać wszystkich, że są gotowi stać się rodziną. Daria stała się popularna, ma prawie 150 000 followersów, spopularyzowała rosyjski odpowiednik hasztagu #13latkawciazy.

Niedługo po tym, wyszło na jaw, że 10-latek nie był fizycznie w stanie spłodzić dziecka – nie stał się jeszcze na tyle dojrzały płciowo. Pod presją opinii publicznej Daria przyznała, że ojcem dziecka jest 15-letni Stiopa, licealista, przez którego została zgwałcona. Interweniowała policja, 15-latek przebywał w areszcie domowym.

Jakiś czas temu Daria powiadomiła za pomocą mediów społecznościowych o drugiej ciąży, tym razem ojcem ma być 30-latek, jej znajomy. ,,Znowu w ciąży” – napisała. Jeśli informacje się potwierdzą, jej drugie dziecko pojawi się na świecie latem.

Read More
DzieciInteresująceOpiekaZdrowie
24 marca 2021 by Anna Migacz 0 Comments

Problemy z wymową – co powinno nas zaniepokoić?

Mowa to jeden z najważniejszych sposobów komunikacji. Jeśli dziecko skończyło 3 lata i nadal ma problem z porozumiewaniem to znak, że wizyta u logopedy jest konieczna. Logopeda zdiagnozuje wady i zaburzenia wymowy, a także wspomoże rozwój kompetencji językowych, które zdecydowanie mają wpływ na wyniki w nauce.

W Polsce przyjmuje się koncepcję kształtowania mowy według Leona Kaczmarka. Ustalił on pięć podstawowych etapów ewaluacji językowej:

  • etap przygotowawczy (3–9. miesiąc życia płodowego),
  • okres melodii (1. rok życia dziecka),
  • okres wyrazu (do ukończenia 2. roku życia),
  • okres zdania (2–3. rok życia),
  • okres swoistej mowy dziecięcej (3–7. rok życia).

Etap przygotowawczy

To czas życia płodowego, wtedy wykształcają się narządy mowy, słuchu i wzroku. Pierwsze dźwięki, które odbiera dziecko, to rytm. Już w 4. miesiącu płód odczuwa rytm bujania, gdy matka jest w ruchu. W 4 – 5. miesiącu reaguje na bodźce akustyczne, jego akcja serca przyspiesza, odczuwa niepokój. W tym czasie zaczyna również rozpoznawać głos matki, a w 7. miesiącu słyszy bicie jej serca. Na tym etapie nie wpływamy na rozwój mowy bezpośrednio.

Okres melodii (1. rok życia dziecka)

Dziecko komunikuje się głównie za pomocą krzyku i płaczu. Rozpoczyna również okres głużenia i gaworzenia – czyli ćwiczenia podstawowych głosek. Wraz z końcem tego okresu dziecko już sporo rozumie, szczególnie wypowiedzi o zabarwieniu emocjonalnym, reaguje na imiona i twarze domowników. Reaguje ruchem na komunikację i próbuje nawiązać kontakt.

Nieprawidłowe zachowania to:

  • częste oddychanie ustami,
  • brak reakcji na dźwięki,
  • brak reakcji na rozmówcę,
  • nieprawidłowości w budowie języka, warg, policzków

Okres wyrazu – od 12. do 18. miesiąca (2. rok życia)

Dziecko powinno używać wszystkich samogłosek (poza nosowymi) oraz spółgłoski p, b, m, t, d, n, t, ś, czasem ć. Zaczyna rozumieć więcej słów, wyrażeń i zdań, niż jest w stanie wypowiedzieć. Norma dla 18. miesięcznego dziecka to wypowiadanie około 50 słów, natomiast rozumienie około 100, w tym proste polecenia. 
Zaniepokoić rodziców na tym etapie może brak którejś z wymienionych umiejętności, a także widoczne wady zgryzu, trudności z wymową głoski, która w tym czasie powinna być utrwalona lub  wadliwa artykulacja: wsuwanie języka między zęby, świszczenie, jąkanie, zacinanie, zbyt szybka lub za wolna mowa, chrapanie.

Okres zdania – od 2. do 3. roku życia

Dziecko zaczyna komunikować się już zdaniami dwu-, trzy- wyrazowymi. Powinno prawidłowo wymawiać wszystkie samogłoski ustne i nosowe, chociaż mogą występować odstępstwa np. zamiana samogłosek : a-o, e-a, i-y oraz zmiękczanie spółgłosek p, b, m f, w odpowiednio jako: pi, bi, mi, fi, wi. Pod koniec tego okresu mogą pojawiają się już czasem głoski: s, z, c, dz, a nawet sz, ż, cż, dż. Dwulatek powinien operować około 300 słowami. Jeśli malec nie jest zainteresowany komunikacją werbalną, rozwój mowy nie jest prawidłowy. Jeśli dwuletnie dziecko mówi zaledwie krótki komunikaty – mama, tata, tak, nie – jest to powód do niepokoju.

Okres swoistej mowy dziecięcej – od 3. do 6–7. roku życia

Czteroletnie dziecko zna już głoski: s, z, c, dz. Wymawiane jako ś, ź, ć, dź jest nieprawidłowe. Około 5. roku życia często pojawia się głoska r, a także sz, ż, cz, dż, choć ich zamiana na s, z, c, dz lub ś, ź, ć, dź, nie jest jeszcze sygnałem o nieprawidłowościach. To czas gdy dziecko nadal skraca wyrazy, przestawia głoski, upraszcza, jednak jego mowa powinna być już zrozumiała dla otoczenia.

Rozwój mowy trwa zazwyczaj do szóstego roku życia. Każde zaburzenia i wady wymowy u dzieci starszych, a także wcześniejsze problemy z danego okresu określamy jako opóźnienie rozwoju mowy.

Jeśli zauważymy jakiekolwiek odstępstwa od normy nie panikujmy, ale skonsultujmy się ze specjalistą. Prawidłowa mowa, ułatwia życie i pomaga w rozwoju innych umiejętności.

Read More
DzieciInteresująceSzkołaZdrowie
19 marca 2021 by Anna Migacz 0 Comments

Depresja u dzieci występuję częściej niż Wam się wydaje. Jakie są jej sygnały?

Jak często mówimy, że ‘dopadła nas depresja’? Używamy zwrotów takich jak: mam depresję, depresyjna pogoda, depresyjny nastrój. Używajac tych sformułowań myślimy, że w ten sposób prawidłowo opisujemy chwilowy smutek, przygnębienie czy gorsze samopoczucie. Niewiele to jednak ma wspólnego z prawdziwa depresją, która jest podstepną i zdradliwą chorobą. Warto wiedzieć jak rozpoznać objawy i zauważyć sygnały, bo wtedy łatwiej jest pomóc sobie lub dziecku.

Depresja u dzieci – jak ją rozpoznać?

Depresja u dzieci objawia się długotrwałym obniżeniem nastroju. W przeciwieństwie do większości dorosłych, dzieci przejawiają zachowania agresywne, destrukcyjne, autodestrukcyjne (na przykład samookaleczenie) i buntownicze, bywają też bardziej drażliwe.

Takie objawy nie są specyficzne w diagnozowaniu depresji, dlatego też zdarza się, że dzieci cierpiące na depresję diagnozuje się błędnie – przypisuje się im zaburzenia zachowania lub nadpobudliwość psychoruchową.

Depresja u nastolatków

Kolejne niespecyficzne objawy depresji występujące u dzieci i młodzieży to zaburzenia koncentracji i problemy z pamięcią. Obniżenie tych sprawności (zauważone bez innych przyczyn zdrowotnych) skutkuje problemami w szkole, brakiem odrobionych zadań domowych, niechęcią do nauki, czy szkoły w ogóle.

Zdarza się, że stan emocjonalny dziecka jest tak rozchwiany, że obawia się ono nawet opuścić własny pokój, bo tam czuje się najbezpieczniej.

Niektóre dzieci lęk ‘nakręca’ – są pobudzone ruchowo. Wiercą się, kręcą, nie skupiają na rozmówcy albo całkowicie izolują się od świata. Nieustanne poczucie niezrozumienia i osamotnienia sprawia, że chęć nawiązania kontaktu wzbudza agresję.

Nastolatkowie mogą sięgać również po alkohol lub inne używki, by samemu ‘poradzić sobie’ z problemami.

W przypadku nastolatka niepokojące objawy to:

  • zobojętnienie, apatia, smutek, przygnębienie, płaczliwość, łatwe wpadanie w złość lub rozpacz,
  • wycofanie się z życia towarzyskiego,
  • nadmierna reakcja na krytykę,
  • działania autodestrukcyjne,
  • nieuzasadnione uczucie lęku,
  • sięganie po alkohol i inne używki,
  • myśli samobójcze.

Depresja u dzieci młodszych

U młodszych dzieci diagnoza jest trudniejsza, ponieważ nie potrafią one powiedzieć, co im dolega i dlaczego źle się czują. Depresja u nich może przebiegać nietypowo.

Zdarza się, że cofają się w rozwoju, przestają mówić, zaczynają się moczyć. Często pojawiają się objawy  charakterystyczne dla innych chorób – nawet dla przeziębienia. Dziecko nie wiedząc co się z nim dzieje mówi, że boli je głowa, brzuch. Niektóre objawy są identyczne jak u osób dorosłych chorujących na depresję, takie jak problemy ze snem, zmniejszenie apetytu, uczucie niepokoju czy nawet myśli samobójcze.

Jeśli którekolwiek z poniższych objawów występuje i utrzymuje się u małego dziecka powyżej dwóch tygodni, należy skonsultować się z lekarzem:

  • ból brzucha,
  • ból głowy,
  • ból nóg,
  • brak apetytu, łaknienia,
  • moczenie nocne,
  • apatia,
  • zwiększona drażliwość,
  • brak zainteresowań czynnościami które wcześniej dziecko lubiło,
  • niechęć do współpracy.

Gdzie szukać pomocy?

Podstawowymi metodami leczenia depresji są psychoterapia oraz lekoterapia. Często w szkole funkcjonuje psycholog, który możne pokierować nas do poradni psychologiczno-pedagogicznej albo do psychiatry.

Statystyki dotyczące samobójstw wśród dzieci są wstrząsające. Dlaczego pomoc nie przyszła na czas i w zeszłym roku aż 177 polskich dzieci odebrało sobie życie? Nie zwlekajmy z podjęciem leczenia – wczesne zdiagnozowanie może uratować życie.

Read More
DzieciOpiekaZdrowie
17 marca 2021 by Anna Migacz 0 Comments

Pierwsza wizyta u dentysty – kiedy i jak przygotować dziecko?

Dbanie o zęby mleczne jest konieczne, dlatego już od najmłodszych lat powinniśmy regularnie odbywać wizyty u dentysty. Gdy wyrosną pierwsze siekacze, należy pokazać je dentyście. Lekarz sprawdzi jak dziecko przechodzi proces ząbkowania i wyjaśni jak uniknąć próchnicy. Kolejna wizyta jest obowiązkowa gdy dziecko ma już wszystkie zęby mleczne, czyli około 3. roku życia.

Wizyta adaptacyjna u dentysty

Wizyta adaptacyjna to taka, na której dziecko oswaja się z gabinetem. Zazwyczaj trwa około 15 minut, lekarz opowiada o narzędziach i swojej pracy, uczy dziecko jak prawidłowo dbać o jamę ustną i zęby. To wizyta zapoznawcza – potrzebna, by dziecko zaufało osobie, która ma dbać o jego uzębienie.

Jak przygotować dziecko do wizyty?

  1. Buduj pozytywną historię, nie przenoś własnych lęków na dziecko. Możesz wspomagać się literaturą – na rynku jest wiele dostępnych książeczek dla najmłodszych o pierwszej wizycie u dentysty. Nie opowiadaj malcowi jak bardzo bolało Cię borowanie czy wyrywanie zęba.
  2. Opowiadaj o wizycie jak o nowej przygodzie, wspomnij o magicznych kamerach, które widzą bakterie, śmiesznych rurkach wydających dziwne dźwięki.
  3. Nie czekaj na ból zęba, by pójść z dzieckiem do dentysty – jeśli wizyta skojarzy się z bólem zęba już zawsze dentysta będzie przypominał mu o czymś nieprzyjemnym.
  4. Nagroda, niekoniecznie materialna, to dobry sposób na rozładowanie nerwów po wizycie. Przytulaj i całuj pociechę albo zabierz na spacer po parku. Drobny upominek skutecznie odciągnie uwagę od wydarzeń w gabinecie.
  5. Zabierz ze sobą ulubioną zabawkę, poduszkę czy książkę dziecka – niech czuje, że ma wsparcie również w swoich ulubionych przedmiotach.
  6. Bądź gotów na trudne emocje – strach i niepewność wzmagają głośną reakcje dziecka.
  7. Wybierz gabinet, który włączy na monitorze bajki, gdy dziecko będzie siedziało na fotelu lub puści muzykę.

W Polsce działają gabinety, które np. znieczulają łagodnie przy pomocy The Wand, komputerowego znieczulenia, które wygląda jak czarodziejska różdżka.

Wybierz gabinet, gdzie próchnicę leczą bez bólu przy pomocy ozonu, a nie tradycyjnego wiertła.

Najważniejsze – zachowaj spokój, nie uciekaj z dzieckiem z gabinetu i znajdź zaufanego stomatologa, bo bez tego każda wizyta może zakończyć się niepowodzeniem. Pamiętaj, że nieleczona próchnica może być przyczyną wielu poważnych chorób w przyszłości.

Read More
DzieciOpiekaWychowanie
12 marca 2021 by Anna Migacz 0 Comments

Kobieta zwróciła uwagę agresywnej matce i… dostała pięścią w głowę

Kobieta spacerująca po parku w Słupcy (woj. wielkopolskie) została mocno uderzona w głowę, ponieważ zwróciła uwagę matce szarpiącej córkę.

Sytuację opisano na stronie Słupca.pl. Według portalu nad lokalnym jeziorem 32-letnia mieszkanka zauważyła agresywne zachowanie kobiety. Szarpała dziecko siedzące w wózku, a robiła to na tyle mocno, że zaczęło zanosić się płaczem.

Kobieta, jak się domyślam matka, chciała na siłę wepchnąć jej tę nogę [do wózka]. Złapała za nogę dziecka w dwóch miejscach rękoma i zaczęła uderzać z całej siły w oparcie wózka. Dziewczyna zaczęła histerycznie płakać. Zamurowało mnie, jak to zobaczyłam

– powiedziała kobieta.

Świadek zdarzenia powiedziała również, że pomimo wielu spacerujących ludzi w okolicy nikt oprócz niej nie zareagował, sama jednak nie mogła przejść obojętnie wobec takiego zachowania matki. Dlatego też podeszła do agresywnej kobiety i powiedziała, że jeśli nie przestanie szarpać dziecka to ona wezwie policję. Odpowiedź ja zaskoczyła – została zaatakowana słownie i fizycznie. Agresorka podeszła do niej i uderzyła w tył głowy pięścią. 

Kobieta była bardzo agresywna, zaczęła mnie wyzywać, kazała mi zająć się moim bachorem. Mówiła też, że mam wypier***lać, bo mi przypier***.

Kobieta wezwała patrol policji i opowiedziała o zajściu. Wspólnie z policjantami ustalono dane matki. Sprawę bada policja.

Pamiętajmy, ze reagując na czyjąś widoczną krzywdę możemy uratować m.in. dzieci, które same nie potrafią obronić się przed atakiem i złym traktowaniem przez najbliższych. Jeśli widzisz bądź słyszysz przemoc w swoim otoczeniu reaguj – zadzwoń na numer alarmowy.

Read More
DzieciOpiekaWychowanie
12 marca 2021 by Anna Migacz 0 Comments

Rekrutacja do przedszkola – na co zwracać uwagę?

Wybór przedszkola to ważna decyzja zarówno dla dziecka, jak i dla rodzica, dlatego należy ją dobrze przemyśleć. Wielu rodziców nie wie, którą placówkę powinni wybrać i co powinno być najważniejszym kryterium wyboru. Czas gdy dziecko staje się przedszkolakiem to przełomowy moment w życiu całej rodziny – postaramy się sprawdzić jak znaleźć odpowiednie miejsce.

Jak wybrać przedszkole?

Oto lista kryteriów, według których powinno się szukać przedszkola:

  • lokalizacja i oferta zajęciowa – placówka blisko domu czy miejsca pracy znacznie ułatwi nam życie i oszczędzi czas na dojazd. Stanie w korku czy podróż przez całe miasto wiąże się z wcześniejszym wstawaniem i późniejszym powrotem do domu. Bliskość miejsca zamieszkania zwiększa tez szanse na nawiązanie sąsiedzkich przyjaźni przeniesionych z placówki
  • wystrój i warunki lokalowe przedszkola –  sprawdźmy czy w placówce są schody i jak są zabezpieczone, a także zwroćmy uwagę na wielkość pomieszczeń, czystość i ilość toalet
  • menu w przedszkolu – dziecko spędza tam 8-9 godzin dziennie, więc wartościowe posiłki to sprawa niezwykle istotna. Dowiedzmy się czy jadłospis układa dietetyk lub czy dowozi firma cateringowa, a jeśli tak sprawdźmy opinie na ich temat.
  • ilość czasu spędzanego na świeżym powietrzu – jeśli przedszkole nie posiada własnego placu zabaw sprawdźmy gdzie dzieci wychodzą na dwór i czy to miejsce jest bezpieczne
  • kontakt z nauczycielem, dyrektorem i innymi pracownikami placówki – sprawdź czy informacje o dziecku są przekazywane Tobie bezpośrednio, a nauczyciel dziecka jest osoba otwartą i godną zaufania
  • założenia programowe placówki – każda placówka realizuje obowiązkowo podstawę programową, ma opracowany statut i jest monitorowana przez Kuratorium Oświaty. Sprawdź jaki program realizuje dana placówka i czy jest na tyle interesujący, by zająć Twoje dziecko
  • rozkład zajęć i formy odpoczynku – sprawdź ramowy rozkład dnia:  kiedy podawane są posiłki, jakie są zajęcia z nauczycielem prowadzącym, zajęcia ruchowe, odpoczynek poobiedni i czy jest czas na swobodną zabawę

Kryteria przyjęć do przedszkola

Do państwowego przedszkola przyjmowane są dzieci, które ukończyły 3 lata w danym roku kalendarzowym. Czasami dopuszcza się przyjecie 2,5 latków, ale warunkiem jest by dziecko miało gotowość przedszkolną, czyli było emocjonalnie przygotowane na dłuższe rozstanie z rodzicami i funkcjonowanie poza domem.

Często tez warunkiem przyjęcia do placówki jest brak pieluchy, samodzielność w zakresie spożywania posiłków, ubierania, a także poziom komunikacji z otoczeniem. Proces rekrutacji trwa na przełomie lutego i marca.

Kto ma pierwszeństwo przyjęcia do przedszkola?

  • samotni rodzice,
  • rodzice z orzeczonym znacznym lub umiarkowanym stopieniem niepełnosprawności lub niezdolności do pracy,
  • rodzice zastępczy,
  • pracujący rodzice,
  • pracownicy oświaty.

Przedszkole – wniosek o przyjęcie do placówki

Co należy wpisać w formularzu?

  • imię i nazwisko dziecka, datę urodzenia, PESEL, adres zamieszkania,
  • dane rodziców (opiekunów prawnych), miejsce pracy, tel. kontaktowe
  • ilość godzin na jakie dziecko zostanie zapisane do przedszkola
  • informacje dotyczące zdrowia dziecka, warunków rodzinnych i bytowych,
  • upoważnienie do odbioru dziecka innej osoby – babci, dziadka, opiekunki itp., (zawierające imię i nazwisko danej osoby, adres, numer dowodu osobistego i telefon kontaktowy)

Gdy już znajdziemy placówkę, która spełni wszystkie nasze wymagania należy zacząć oswajać dziecko do nadchodzącej zmiany. Warto udać się z dzieckiem na dni adaptacyjne, które są organizowane w większości przedszkoli. Przygotowania to ważny czas, otoczmy dziecko wsparciem i poczuciem bezpieczeństwa tak, by wyruszając po nową przygodę jaką jest przedszkole było spokojne i radosne.

Read More
REKLAMA